terug

Emoties op de werkvloer, hoe ga je daarmee om?

Een vraag waar ik al een tijdje mee worstel doordat er privé best het een en ander gebeurd is: Hoe deal je met emoties op de werkvloer? Wetende dat iedereen goede en minder goede momenten heeft, probeer ik vooral mezelf te blijven. Maar echt emotioneel ben ik liever thuis dan op het werk. Dit onderdrukken van emoties werkt natuurlijk averechts dus hoe deal je hier nou op een goede manier mee? En wat kun je doen als je collega emotioneel is?

Je werkt elke dag met collega’s die ieder zo hun portie life-events hebben en hier ook ieder op hun eigen manier mee omgaan. Het is soms moeilijk om hier op een, voor de ander, goede manier mee om te gaan. Voor de sfeer op de werkvloer is het natuurlijk wel goed om te weten hoe je met elkaars emoties om kunt gaan.

Laat weten wat er speelt

Je emoties tonen, of in elk geval benoemen, is eigenlijk stap 1. Omgaan met emoties die je niet ziet is vrijwel onmogelijk dus is het een wederzijdse verantwoordelijkheid. Wanneer ik echt even een rotdag heb waarbij bijvoorbeeld liedjes op de radio me enorm triggeren is het dus aan mij om mijn collega’s dat te vertellen. En dat is niet makkelijk. Heel eerlijk: ik stuur soms liever een mailtje dan dat ik het hardop uitspreek. Maar ik geef het wel aan. Meestal dan. (Ik ben ook nog lerende.)

Het is belangrijk dat collega’s weten dat je bepaalde emoties wat heftiger voelt en waar dat vandaan komt. Je hoeft niet alles tot in detail te vertellen maar een globale reden helpt enorm om begrip te krijgen. Je collega zou jouw veranderde gedrag anders weleens verkeerd op kunnen vatten en dat is niet best voor de sfeer. 

Er hoeft niet altijd een heftige aanleiding te zijn voor emoties. Je kan ook gewoon een baaldag hebben waarop je een korter lontje hebt en veel je frustreert. Ook dit is goed om te benoemen. Mocht je even “uit je slof schieten” dan weet die collega dat het niet persoonlijk is. Wanneer je afgekoeld bent is het natuurlijk wel netjes om even sorry te zeggen.

Zelfkennis en aannames 

Ga daarnaast eens voor jezelf na welke zaken je triggeren wanneer je niet lekker in je vel zit. Door een stukje zelfkennis kun je al het een en ander voorkomen. Voorkomen is niet hetzelfde als onderdrukken. Wanneer je bijvoorbeeld weet dat bepaalde muziek je nu even extra emotioneel maakt kun je ervoor kiezen om de radio uit te zetten. Daarmee onderdruk je niets maar je voorkomt de extra trigger. 

Soms heb je ook gewoon niet door dat je anders reageert dan anders. Er is wel een aanleiding maar je hebt niet in de gaten dat het dusdanig effect op je heeft. Het zou goed zijn als iemand je daar alert op maakt. Iets in de trant van “Joh, ik merk dat je anders reageert dan ik van je gewend ben. Is er iets waar je meer zit?” Wanneer iemand je er alert op maakt kun je weer een stukje zelfbewuster zijn. Daar is weer die wederzijdse verantwoordelijkheid om de sfeer goed te houden.

Wil je een emotionele collega helpen? Ga dan niet kijken naar wat jij zou doen in eenzelfde situatie. Hoe goed bedoeld ook. Jouw collega is niet jij. Vraag liever aan je collega wat hij of zij fijn vindt of wat je kunt doen om te helpen. Het is aan die collega om dan open en eerlijk te antwoorden.

Zo krijg je emoties uit je lijf, ook op de werkvloer

Emoties zitten niet alleen in je hoofd. Je krijgt niet voor niets lichamelijke klachten bij aanhoudende spanningen. Wanneer je echt even heftig in een emotie zit is het belangrijk dat je er iets mee doet. Borden stuk gooien is soms heerlijk maar natuurlijk niet erg handig. Even een stukje lopen of een time-out nemen met een kop koffie zijn een beter idee. Opruimen of schoonmaken werken ook voor veel mensen om te kanaliseren en dat zal je baas vast niet erg vinden.

Je lichaam op een andere manier gebruiken helpt voor je mindset. Probeer maar eens om je rot te voelen als je danst. Mij lukt het in elk geval niet. Gaan dansen op je werk is in de meeste gevallen best raar maar een wandeling kan je al helpen om uit je hoofd te komen en het scherpe randje van je emotie te halen. Zo bestaat er ook iets als runningtherapie om depressie en burn-out tegen te gaan.

Zelf kies ik meestal voor die kop koffie, want iemand “lastigvallen” vind ik nog steeds uhm.. lastig.. Ik zonder me heel even af en laat m’n emoties even zakken. Soms ga ik met een collega een blokje om het pand lopen om te spuien. Door het praten wordt mijn ademhaling ook meteen wat rustiger. Voor mij werkt dat. Wie weet voor jou ook.

Het is oké om emoties te tonen, ook op de werkvloer. Je laat hiermee je menselijke kant zien en durft je kwetsbaar op te stellen. Helemaal niks mis mee dus. Wanneer je langere tijd met een emotie-piek rondloopt is er waarschijnlijk ook een best heftige aanleiding voor. Zoek in dat geval hulp. Dat hoeft niet meteen een psycholoog te zijn maar wel iemand om mee te praten. Je hoeft dit niet alleen te dragen. En om je een steuntje in de rug te geven: Ik ben ook met iemand gaan praten. In mijn geval een coach van Mensium. Ik kan het oprecht iedereen aanraden. 

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

En ontvang maandelijks de beste berichten over werk in je mailbox!