Maar zodra iemand volwassen is lijkt het ineens ‘not done’ om openlijk te falen. Hoe kan dit? En is het niet juist goed om af en toe fouten te maken? Zodat je kunt leren, jezelf kunt ontwikkelen en kunt doorgroeien?
Robert F. Kennedy zei ooit:
“Only those who dare to fail greatly can ever achieve greatly.”
Naarmate je ouder wordt, wordt er ook steeds meer van je verwacht. Of zo kan dat voelen in ieder geval. Door het ervaren van druk, bewust of onbewust, verandert je houding ten opzichte van falen. Als iets niet lukt voelt dit al snel als tekortschieten of onderuitgaan. Niet alleen voor de persoon zelf, maar met name richting je omgeving.
Maar om eerlijk te zijn: iedereen, misschien wel dagelijks, maakt wel eens een misstap of een fout. We merken dit, erkennen dit, hopen dat niemand het gezien heeft en denken vervolgens: en door! We staan er eigenlijk niet bij stil en pakken het niet op als een leermoment. Hier zit de zogenoemde crux. Door er namelijk juist bij stil te staan, creëer je voor jezelf juist een ontwikkelmogelijkheid, geen afrekenmogelijkheid. Met andere woorden: laat je niet uit het veld slaan en benader het vanuit een positief oogpunt.
Wat wil ik je met dit blog meegeven? Durf jezelf te laten zien en ben niet bang om te falen. Je moet het durven om de confrontatie met jezelf aan te gaan en niet te kiezen voor de meest gemakkelijke weg. Laat je onzekerheid los en ben niet te kritisch op jezelf. Laat deze mentale belemmering varen! Durf op je gezicht te gaan, trek lering uit deze momenten en probeer het de volgende keer te voorkomen.
Bij Driessen beloven we te investeren in jouw ontwikkeling. Bekijk onze werkbeloftes en ontdek hoe wij je kunnen helpen bij jouw carrière. Door ervaring leert men. Succes!